Zasuszony

Mijają jesienne dni

promyki słońca skryły się

natura w ciszy absolutnej

w przestrzeniach zamknięta.

Za rogiem kościoła w zaułku

stoliki pod parasolami schowane

zamilkły ptaki, świergotu bak

tęsknotą zapisane kartki twoje.

Wrócą w te miejsca serca

pełne nadziei, nowej wolności

odejdą chwile samotności

zostaną słowa gorzkiej prawdy.

Rosną na nowo kawiarenki

w powietrzu smaki, aromaty

ptaki tracą orientację

świergot powróci z wiosną

Nabiera mocy uśpione życie

w dłoniach porcelanowe filiżanki

z październikiem wiatrem

w liściach upłynie czas.

Spojrzeniem dodasz ciepła,

aniołom oddasz cierpienie

zaśpiewają dzwony przyrody

cynamonem pachnących dusz.

O tej jesieni tak pięknej i trudnej

opowiesz wnukom swoim

osuszysz liść ciepłem dłoni

zamkniesz na zawsze w sercu swoim.

➦ Redakcja
Przeglad.ca
WIADOMOSCI - CIEKAWOSTKI - KULTURA
.